درک کـردن دخـتـری کـه غـم هـایـش را خـودش مـی دانـد و دلـش ...!
کـه هـمـه تـنـهـا لـبـخـنـدش را مـیـبـیـنـنـد ...!
کـه حـســرت شــاد بـودنـش را مـی خـورنـد ...!
بـه خـاطـر خـنـده هـایـش ...!
و هـیـچـکـس .... جـز هـمـان دخـتـر ....!
نـمـیـدانـد چـقـدر تـنـهـاسـت ...!
و چـقـدر مـی تـرسـد از...
بـاخـتـن .....
....
چگونه استـــ حال من…
با غمـــ ها می سازمــــ…
باکنایه ها می سوزمــــــــــ…
به آدم هایی که مرا شکستند لبخند می زنمـــــــــ…
لبخندی تـــلخـــــــ….
خــــــــــداونــــــــــــــــــــدا…
می شود بگویی کجای این دنیـــــــــــــا جای من استــــــــ…
از تــــــــــــــو و دنـــیایی که آفـــــــــــریدی
فقط در اعماق زمینـــــ اندازه یه قـــــــبر
فقط یک قبـــــــــــــــر…
در دور تـــــــــــرین نقطه جــــــهانــــ می خــــــــــــواهمـــــــــ
خــــــــدایـــــا خــــــسته ام خــــــستهـــــــ…